တစ္ခါက အေမ၇ိကန္သမၼတ၊ ရုရွားသမၼတပူတင္နဲ ့ ၿမန္မာဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးဟာ ေယရူခ၇စ္နဲ ့ သြားေတြ ့ပါတယ္။သူ လက္၀ါးကပ္တုိင္မွာ သံစို ့အရုိက္ခံထား၇တုန္းမွာေပါ့။
အေမ၇ိကန္သမၼတက ေယရူခ၇စ္အနားတုိးၿပီး တိုးတုိးေၿပာပါတယ္။
ဘုရွ္။ ။`အဖဘု၇ားသခင္၊ တပည့္ေတာ္ လူ ့ဘ၀မွာရွိစဥ္ ကံေကာင္းခဲ့ပါသလား´
ေယရူခ၇စ္။ ။ `ေအး။အဲဒီလုိေၿပာလုိ ့၇တယ္၊ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မင္းအၾကမ္းဖက္သမားေတြကုိ ႏုိမ္နင္းႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။´
ရုရွားသမၼတပူတင္။ ။`တပည့္ေတာ္အတြက္ေကာ၊ အဖဘု၇ားသခင္´
ေယရူခ၇စ္။ ။ `ေအး။အဲဒီလုိေၿပာလုိ ့၇တယ္၊ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မင္းႏုိင္ငံကုိ မင္းစိတ္ၾကိဳက္ပံုေဖာ္ႏိုင္ခဲ့တယ္´
အားၾကမခံ ့ ၿမန္မာဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးဟာလည္း ေယရူခ၇စ္ကုိ ေမးလုိက္ေတာ့
ေယရူခ၇စ္ခဏေတြသြားတယ္။မ်က္ႏွာၾကီးနီလာတယ္။
ေယရူခ၇စ္။ ။`ေအး ငါ့လက္ မလွုူပ္ႏုိင္တာပဲ မင္းကံေကာင္းလွၿပီ။´
No comments:
Post a Comment